Συνέντευξη με τον Γιώργο Λυμπέρη

Πες μας λίγα λόγια για σένα.

Μεγάλωσα στο Πολύκαστρο του νομού Κιλκίς και ακολούθησα θεατρικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Στη συνέχεια πραγματοποίησα μεταπτυχιακές σπουδές με ειδικότητα «Θέατρο και Εκπαίδευση» στο παιδαγωγικό τμήμα του ΕΚΠΑ. Στην Αθήνα ξεκίνησα να εργάζομαι ως εμψυχωτής θεατρικού παιχνιδιού. Τα τελευταία χρόνια έχω την χαρά να δουλεύω ως εκπαιδευτικός θεατρικής αγωγής σε δημοτικά σχολεία στο νομό Ροδόπης ενώ παράλληλα είμαι εκπαιδευτής ενηλίκων σε δημόσια Ιεκ. Τον Νοέμβριο του 2019 πραγματοποιήθηκε ένα μεγάλο μου όνειρο. Η έκδοση του πρώτου μου παιδικού βιβλίου με τίτλο «Βεν, οι περιπέτειες μιας θαρραλέας πάπιας» από τις εκδόσεις IWrite. Πρόκειται για την ιστορία μιας μικρής πάπιας, του Βεν, που χάνει την οικογένειά του και βάζει ως στόχο ζωής να βρει έναν πραγματικό φίλο!

Πότε άρχισε η ενασχόληση σου με τη συγγραφή;

Η ενασχόλησή μου με τη συγγραφή ξεκίνησε στην παιδική μου ηλικία. Έγραφα μικρές ιστορίες που στη συνέχεια τις εικονογραφούσα. Η συγγραφή ήταν ένας τρόπος έκφρασης. Μεγαλώνοντας, με την κατάλληλη καθοδήγηση ξεκίνησα δειλά δειλά να γράφω πιο ώριμα και συστηματικά. Στην αρχή ήταν θεατρικά έργα για παιδιά και μετά για ενήλικες που στόχο είχαν την παράσταση. Κάποια στιγμή αποφάσισα να δουλέψω πάνω στο απαιτητικό είδος του παραμυθιού. Κι έτσι γεννήθηκε το πρώτο μου βιβλίο.

Πως αποφάσισες να ασχοληθείς με το θέατρο;

Ήταν μια επιθυμία καταχωνιασμένη μέσα μου. Από μικρή ηλικία αγαπούσα το θέατρο. Απροσδιόριστα μέσα στο εφηβικό μυαλό μου ήθελα κάποτε, μελλοντικά, να το σπουδάσω. Όμως στα 17 μου δεν είχα την τόλμη να πω πως θέλω να γίνω θεατρολόγος. Ευτυχώς, αν και πολύ καλός μαθητής, έγραψα χάλια στην Ιστορία κατεύθυνσης και έτσι δεν έπιανα κάποια σχολή που θα ήταν κοινωνικά αποδεκτή και φαινομενικά θα μου παρείχε άμεσα επαγγελματική αποκατάσταση. Πέρασα στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών και πραγματικά άλλαξε η ζωή μου. Με λίγα λόγια, το ήθελα, δεν τολμούσα να το αποφασίσω και η ζωή το έφερε μπροστά μου.

Ποια ήταν η γνώμη των γονιών σου στην απόφασή σου να ακολουθήσεις θεατρικές σπουδές;

Οι γονείς μου με στήριξαν από την πρώτη στιγμή. Όπως θα με στήριζαν αν αποφάσιζα να γίνω γιατρός, δικηγόρος, κομμωτής ή οτιδήποτε άλλο. Και αυτό θα με συγκινεί πάντα. Με στήριξαν σε μία επιλογή που σίγουρα δε σου εξασφαλίζει άμεσα επαγγελματική αποκατάσταση. Πίστευαν σε μένα, πίστευαν πως θα τα καταφέρω. Αρκεί να έκανα κάτι που αγαπώ. Όμως ήμουν κι εγώ συνεπής απέναντι στην εμπιστοσύνη τους. Από την πρώτη στιγμή που μπήκα στη σχολή σκεφτόμουν πως το να τα καταφέρω ήταν μονόδρομος.

Πώς πήρες την απόφαση να εκδώσεις το έργο σου σε βιβλίο;

Ήταν ένα στοίχημα με τον εαυτό μου. Αρχικά ήθελα να επιβεβαιωθώ πως η ιστορία μου ήταν ωραία. Έψαχνα την αποδοχή. Να μου πει κάποιος άνθρωπος «Ναι. Μας αρέσει η δουλειά σου και θέλουμε να την εκδώσουμε». Ήθελα να δω τα όριά μου. Να πάω λίγο παραπάνω. Μέχρι που θα μπορούσα να φτάσω; Πόσο θα μπορούσα να το προσπαθήσω; Πίστευα πως η ιστορία του Βεν πληρούσε τις προϋποθέσεις για να εκδοθεί. Έπρεπε όμως να πείσω και τους υπόλοιπους.

Είναι εύκολη η διαδικασία της έκδοσης;

Καθόλου. Για μένα σίγουρα ήταν δύσκολη και δεν ντρέπομαι καθόλου να το ομολογήσω. Ίσως ακουστεί αρκετά μελό, αλλά ήταν μια διαδικασία που έμαθα πολλά για τον εαυτό μου. Όταν τελείωσα τον Βεν, το 2014, έστειλα την πρότασή μου σε πολλούς εκδοτικούς. Δεν πήρα καμία απάντηση. Σκέφτηκα πως ίσως το βιβλίο μου δεν ήταν καλό. Οπότε για λίγο καιρό το παράτησα. Όμως μια μικρή φλόγα μέσα μου έκαιγε. Όλο αυτό το διάστημα λάμβανα θετικά σχόλια για τα θεατρικά μου κείμενα. Έβλεπα κάποια από τα παιδικά βιβλία που κυκλοφορούσαν και αναρωτιόμουν «τι είναι αυτό που λείπει στη δική μου ιστορία»; Παράλληλα άρχισα να εργάζομαι στο δημόσιο σχολείο. Προσπαθούσα να παρακινήσω τους μαθητές μου να κυνηγούν τα όνειρά τους. Έλεγα σε παιδιά 6-10 ετών να μη σταματάνε να ονειρεύονται κι εγώ είχα παρατήσει το δικό μου όνειρο σε ένα στικάκι στο συρτάρι του γραφείου μου. Έτσι το 2018 αποφάσισα να συνεχίσω την προώθηση της δουλειάς μου. Οι απαντήσεις ήταν οι συνηθισμένες. Κι έτσι άρχισα να παίρνω τηλέφωνα στους εκδοτικούς για να μάθω τους λόγους απόρριψης της δουλειάς μου. Θυμάμαι που κάποιος εκδοτικός δεν είχε διαβάσει καν το έργο μου! Απλά δεν ενδιαφερόντουσαν να εκδώσουν κάποιο παιδικό βιβλίο και με απέρριψαν. Φαντάσου όμως πόσο σημαντική ήταν μια ξεκάθαρη απάντηση για έναν νέο συγγραφέα που περίμενε! Ένα χρόνο αργότερα έκανα πιο στοχευμένες κινήσεις. Μελέτησα το προφίλ του κάθε εκδοτικού αναλυτικά, όλων των εκδοτικών της χώρας. Και προσπάθησα να καταλάβω που ακριβώς ταιριάζω! Δεν είχε νόημα να στέλνω παντού. Έστειλα σε πέντε εκδοτικούς. Οι δύο επικοινώνησαν μαζί μου. Ναι, κάποιοι με είχαν πιστέψει. Οι άνθρωποι των εκδόσεων IWrite αγκάλιασαν την ιδέα μου και σεβάστηκαν τη δουλειά μου. Όταν τελείωσα το ραντεβού με τον υπεύθυνο ένιωθα σίγουρος πως οι εκδόσεις IWrite ήταν ο εκδοτικός μου οίκος. Η διαδικασία της έκδοσης έγινε με απόλυτο επαγγελματισμό. Κάθε βήμα γινόταν συντονισμένα και με μεγάλη προσοχή. Το ίδιο έγινε στην επιμέλεια, στην εικονογράφηση, στο στήσιμο του βιβλίου, στην προώθηση. Έχω μάθει κι εγώ πάρα πολλά. Πλέον βλέπω με περισσότερο σεβασμό κάθε βιβλίο.

Από που πηγάζει η έμπνευση σου;

Παρατηρώ και ακούω πάρα πολύ τον εαυτό μου και τους ανθρώπους γύρω μου. Για παράδειγμα, πίσω από την ιστορία του Βεν υπάρχουν επιτυχημένες και αποτυχημένες ιστορίες φιλίας που είχα στη ζωή μου. Το ζήτημα της φιλίας και η επίτευξη των στόχων ως θεματικές με προβλημάτιζαν για αρκετά χρόνια. Οτιδήποτε απασχολεί εμένα, τους φίλους μου, τα παιδιά, την κοινωνία, αποτελεί πηγή έμπνευσης.

Ποια η θέση σου στις κατά καιρούς διάφορες διαφωνίες των θεατρολόγων – ηθοποιών;

Θα ήταν υποκριτικό από πλευράς μου να πω πως δεν έχουν υπάρξει διαφορές στο παρελθόν. Όμως είμαι αναρμόδιος να τοποθετηθώ για δύο ολόκληρους κλάδους. Καθαρά προσωπική μου άποψη είναι πως θεατρολόγοι και ηθοποιοί είμαστε κρίκοι στην ίδια αλυσίδα. Ζούμε στην εποχή όπου το θέατρο δεν έχει τη θέση που του αξίζει στην Ελλάδα. Και όλοι μας, όχι μόνο οι θεατρολόγοι και οι ηθοποιοί, αλλά όλοι όσοι εργάζονται στο θέατρο πρέπει να διεκδικήσουμε στην κοινωνία τη θέση που μας αξίζει και να υπερασπιστούμε τα εργασιακά μας δικαιώματα.

Πιστεύω πως τα επαγγέλματα κατοχυρώνονται από τα πτυχία που έχουμε. Ωστόσο σε κάθε κλάδο βλέπουμε «κομήτες». Ανθρώπους που δεν έχουν σχέση με το επάγγελμα να προσπαθούν να βρούνε μία θέση. Αυτό το βλέπουμε συχνά στο θέατρο. Εμένα όμως με προβληματίζει και με τρομάζει το γεγονός πως ακόμη και σε επαγγέλματα που υφίσταται η κατοχύρωσή τους, καταπατούνται τα δικαιώματά τους. Και σε αυτό πρέπει να σκύψει με προσοχή η πολιτεία. Πρόσφατα στο διαδίκτυο δημιουργήθηκε το κίνημα “Support art workers”. Κάτι που έπρεπε να γίνει χρόνια τώρα. Οφείλουμε ως κοινωνία να σεβόμαστε τους επαγγελματίες καλλιτέχνες και να τους προστατεύουμε. Και δυστυχώς δεν συμβαίνει αυτό.

Τι συμβουλές θα έδινες στα παιδιά που επιθυμούν να ασχοληθούν με το θέατρο;

Κάθε άνθρωπος έχει συγκεκριμένη προσωπικότητα, καταβολές και όνειρα, συνεπώς μια γενική συμβουλή δε ξέρω κατά πόσο έχει σημασία. Μπορώ να σου πω όμως τι θα «συμβούλευα» τον έφηβο εαυτό μου. Θα με συμβούλευα να προσέχω πάρα πολύ τις συμβουλές! Αν άκουγα όλα όσα μου έλεγαν δεν θα είχα κάνει ούτε το πρώτο βήμα. Θα με συμβούλευα να πιστεύω στον εαυτό μου και να ακούω το ένστικτό μου. Αυτό θα έλεγα και στα παιδιά. Μόνο αυτά ξέρουν τις αληθινές δυνάμεις τους. Είτε θέλουν να ασχοληθούν με το θέατρο είτε με κάτι άλλο, να αγαπούν το αντικείμενο, να το μελετήσουν, να το σπουδάσουν, να έχουν την αντοχή να συνεχίζουν ακόμη και όταν κλονίζεται η πίστη τους.

Θεωρείς χρήσιμη την ύπαρξη των e-books;

Προσωπικά δεν είμαι λάτρης των e-books κι αυτό οφείλεται στην εμμονή που έχω με την μυρωδιά των βιβλίων! Ωστόσο κατά τη διάρκεια των σπουδών μου για πρακτικούς λόγους μου φάνηκαν πάρα πολύ χρήσιμα.

Πιστεύεις πως η συγγραφή και το θέατρο δρουν θεραπευτικά στον άνθρωπο;

Τολμώ να πω πως ναι! Και ειδικά η τέχνη του θεάτρου μέσω της δραματοθεραπείας. Πρόκειται στην ουσία για μία θεραπευτική προσέγγιση που αξιοποιεί τις τέχνες και ειδικότερα τη δυναμική του θεάτρου. Είναι όμως ένα κομμάτι που παρόλο που έχει πολύ ενδιαφέρον, δεν είμαι επιστημονικά καταρτισμένος, συνεπώς δεν είναι ορθό να τοποθετηθώ.

Εσένα σε βοήθησε σε προσωπικό επίπεδο η ενασχόληση με τη συγγραφή και το θέατρο;

Όχι απλά με βοήθησε αλλά με καθόρισε. Χάρη στο θέατρο έγινα ο άνθρωπος που είμαι σήμερα. Οι σπουδές μου έδειξαν έναν άλλο κόσμο που αγνοούσα! Εκτίμησα την καταγωγή μου, έμαθα την ιστορία μου, συνειδητοποίησα τη σημαντικότητα της συνεργασίας, κατανόησα την παιδαγωγική του αξία. Η ενασχόληση με την συγγραφή με βοήθησε να εξωτερικεύσω συναισθήματα που δεν μπορούσα να τα εκφράσω με διαφορετικό τρόπο.

Ποιο είναι το αγαπημένο σου θεατρικό έργο;

Πολύ ωραία ερώτηση! Θα πω το «Όνειρο καλοκαιρινής νύχτας» του Σαίξπηρ, επειδή ήταν το πρώτο θεατρικό που μελέτησα στη σχολή.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σου θεατρικός συγγραφέας;

Ας πάμε αιώνες πίσω. Ο Αριστοφάνης! Είναι μεγαλειώδες το έργο του και το αποτύπωμα που άφησε στην παγκόσμια δραματουργία.

Ποιο είναι το ωραιότερο πράγμα στη ζωή ενός θεατρολόγου;

Ως θεατρολόγος στην εκπαίδευση, το ωραιότερο πράγμα στη ζωή μου είναι να βλέπω τα παιδιά να εξελίσσονται μέσα από το θέατρο. Να ανακαλύπτουν τον εαυτό τους και τις δυνατότητές τους. Δε ξέρω, νιώθω πως με τη δουλειά μου κάνω τον κόσμο καλύτερο.

Ασχολείσαι με κάτι άλλο πέραν από τη συγγραφή και το θέατρο;

Δυστυχώς ή ευτυχώς όλη μου η καθημερινότητα σχετίζεται με το βιβλίο και το θέατρο. Διαβάζω πολύ λογοτεχνικά βιβλία! Επίσης στον ελεύθερο χρόνο μου ασχολούμαι με το blog μου 45 Λεπτά Θέατρο. Πρόκειται για μια μικρή διαδικτυακή γωνιά όπου γράφω καλές πρακτικές και ιδέες για την αξιοποίηση του θεάτρου στην εκπαίδευση. Ασχολούμαι αρκετά με τα social media και τη σελίδα του βιβλίου μου στο fb.

Πως φαντάζεσαι το μέλλον σου στο χώρο του θεάτρου ή και στη συγγραφή;

Με αυτή την κατάσταση που βιώνουμε με τον κορονοϊό και όλες αυτές τις ξαφνικές αλλαγές στη ζωή μας έχω μόνο βραχυπρόθεσμα σχέδια! Θα ήθελα να συνεχίσω να εργάζομαι στα δημόσια σχολεία διδάσκοντας το μάθημα της Θεατρικής Αγωγής. Έχω κάποια projects που θέλω να τρέξω με τους μαθητές μου τα επόμενα χρόνια. Σχετικά με το κομμάτι του βιβλίου, περιμένω να επανέλθει η κανονικότητα για να συνεχίσω τις παρουσιάσεις του Βεν σε όλη την Ελλάδα. Μου έχει στοιχίσει πάρα πολύ διότι είχα δουλέψει μήνες αυτό το κομμάτι και τώρα αναγκαστικά πρέπει να υπάρξει μία παύση. Ένα άλλο σχέδιό μου είναι η προώθηση του βιβλίου μου μέσω των social media για τα Βραβεία Βιβλίου Public. Ο Βεν διαγωνίζεται στην κατηγορία «Ελληνική Παιδική Λογοτεχνία» και θα χαιρόμουν αν έβλεπα το βιβλίο μου να περνά στην επόμενη φάση. Για αυτό όσοι θέλετε να βοηθήσετε μπορείτε να ψηφίσετε εδώ.

Μια ευχή..

Εύχομαι κάθε επιτυχία στην ιστοσελίδα σας, να σας αγκαλιάσει ο κόσμος και να σας στηρίξει. Σας ευχαριστώ θερμά.

Ευχαριστώ πολύ..