Το παιδικό όνειρο και η ευτυχία ξυπνάνε όταν κρατάς στα χέρια σου ένα βιβλίο

Το παιδικό όνειρο και η ευτυχία ξυπνάνε, όταν κρατάς στα χέρια σου ένα βιβλίο

Ο Γιώργος, ο Νικόλας και η Ιφιγένεια είναι φίλοι. Είναι, όπως λένε οι ίδιοι, κολλητοί από το νηπιαγωγείο ακόμα και κατάφεραν να παραμείνουν μέχρι και τώρα που τελειώνουν το Λύκειο. Περνούν ατελείωτες ώρες μαζί και αυτό έχει αρχίσει να τους κουράζει. Στα διαλείμματα πολλές φορές δεν έχουν τίποτα το ουσιαστικό να συζητήσουν και κάθονται σιωπηλοί και θλιμμένοι. Και στα σπίτια τους δυστυχώς το ίδιο νιώθουν. Ο Γιώργος, όταν δεν διαβάζει τα μαθήματά του, προσπαθεί να γεμίσει το κενό του με διαδικτυακά παιχνίδια που τα μοιράζεται με συμπαίκτες που δεν έχει γνωρίσει , και πιθανώς να μην τους γνωρίσει ποτέ, αφού μόνο για την εξέλιξη του παιχνιδιού σχολιάζουν. Ο Νικόλας προτιμά στον ελεύθερο χρόνο του να μην κάνει τίποτα. Ξαπλώνει στο κρεβάτι του, κοιτάζοντας πότε το ταβάνι και πότε το κινητό του μέχρι που πολλές φορές βυθίζεται σε ύπνο ή σε λήθαργο. Η Ιφιγένεια πάλι προτιμά να παρακολουθεί τις εξελίξεις στη showbiz και να ονειρεύεται ότι κάποτε θα γίνει διάσημη με κάποιον τρόπο νιώθοντας όμως, παράλληλα, ότι αυτή δεν είναι η πραγματική επιθυμία της .

Κανείς τους δεν είναι ευτυχισμένος και αυτό ακριβώς έτυχε να συζητούν στο σχόλασμα εκείνη την ημέρα. Η ευτυχία έχει χαθεί από τον κόσμο μας, κατέληξαν τα αγόρια.

Όμως η Ιφιγένεια είχε αντίρρηση.

-Δεν μπορεί. Κοιτάξτε τη συμμαθήτριά μας, την Ευτυχία. Είναι πάντα χαρούμενη, αεικίνητη, μιλά με όλους και φαίνεται ότι μπορεί να μπει σε οποιαδήποτε συζήτηση και να πει τη γνώμη της, που όλοι την ακούν με προσοχή. Ας μιλήσουμε μαζί της, ας τη ρωτήσουμε πού βρίσκει όλη αυτή τη χαρά και την αισιοδοξία.

Η απάντηση της Ευτυχίας τους κατέπληξε καθώς υποστήριξε ότι η χαρά της ζωής βρίσκεται στα βιβλία. Από τότε που θυμόταν τον εαυτό της διάβαζε παιδικά

βιβλία και αργότερα, όταν μπήκε στο γυμνάσιο ξεκίνησε να διαβάζει και εφηβικά βιβλία. Αγαπούσε ιδιαίτερα αυτά που είχαν ως θέμα τους την αρχαία Ελλάδα.

Στον μακρινό αυτό κόσμο της αρχαιότητας που μας ανοίγει το παιδικό και εφηβικό βιβλίο, εξήγησε στους συμμαθητές της, βρίσκεται ο κόσμος μας. Και δεν είναι υπερβολή. Σκεφτείτε πρώτα απ’ όλα τις λέξεις. Ταξιδεύουν από το παρελθόν, ορίζουν την αντίληψη που έχουμε για τον κόσμο μας, χτίζουν τη σκέψη μας, διαμορφώνουν τον λόγο μας, μας δίνουν τροφή για πνευματικές αναζητήσεις και ταξίδια του νου. Στα παιδικά και εφηβικά βιβλία με θέμα την αρχαιότητα ακολουθούμε τις αρχαίες λέξεις που παραθέτουν και που μας ανοίγουν εύκολα και παραστατικά τον δρόμο για την κατανόηση του παρόντος.

Ξέρατε για παράδειγμα ότι το «Βάβω» που λέει η γιαγιά μου και σημαίνει τη γριά γυναίκα, έχει γεννήσει το αγγλικό baby και προέρχεται από το ρήμα βαβίζω, μιλώ με άναρθρες φωνές, όπως κάνουν οι υπερήλικες και τα μωρά; Το διάβασα πρόσφατα σε ένα βιβλίο.
Αυτό και μόνο μας δείχνει τη συνέχεια της γλώσσας μας και μας ανοίγει μια άλλη οπτική για τον κόσμο. Και όλα αυτά χάρη σε ένα μόνο βιβλίο, ένα εφηβικό μυθιστόρημα που το θέμα του το έχει αντλήσει από την αρχαία Ελλάδα.

Πολλοί θα σκεφτούν. Γιατί κάποιος να γράψει ένα παιδικό ή εφηβικό βιβλίο για την αρχαία Ελλάδα. Ποιος θα το διαβάσει; Τα παιδιά δεν είναι ικανά να κατανοήσουν τον αρχαίο λόγο, τη φιλοσοφία, την ιστορία, τη μυθολογία. Άποψη θα σας απαντήσω εντελώς ανυπόστατη.

Πρώτα απ’ όλα ο αρχαίος λόγος είναι σημερινός. Τι να πούμε; Για το λεωφορείο που παίρνουμε κάθε πρωί για το σχολείο; Προέρχεται από τα αρχαίο λαός ή λεώς ή ληός. Και από αυτή την τελευταία αποκτήσαμε το ρήμα λῃτουργῶ ή λειτουργώ. Μην μου πείτε ότι δεν συναντούμε τις λέξεις αυτές στην καθημερινότητά μας! Όσο για τη φιλοσοφία… θα επικαλεστώ τον Επίκουρο, ο οποίος υποστήριζε ότι «Μήτε κάποιος νέος να αναβάλλει για αργότερα τη μελέτη της φιλοσοφίας, μήτε αυτός που είναι γέρος να κουράζεται με την ενασχόληση της φιλοσοφίας. Γιατί για κανέναν δεν είναι πολύ νωρίς ούτε πολύ αργά για να ασχοληθεί με την ψυχική του υγεία. Αυτός που λέει ότι δεν έχει έρθει ή έχει περάσει η κατάλληλη ώρα για να φιλοσοφήσει, μοιάζει με αυτόν που λέει ότι έχει περάσει ή δεν έχει έρθει ακόμα ο καιρός για να κατακτήσει την ευδαιμονία, την εσωτερική ευτυχία».

Πέρα από αυτά ένα παιδικό ή εφηβικό βιβλίο με θέμα την αρχαιότητα είναι ο καλύτερος τρόπος για να μάθουμε την ιστορία αυτής της περιόδου, που είναι και απαραίτητη, αν θέλουμε να κατανοήσουμε τις εξελίξεις μας , αλλά και για να κατανοήσουμε ποιοι είμαστε, που είναι και το κλειδί της ευτυχίας. Ο Shakespeare έλεγε ότι ο άνθρωπος είναι φτιαγμένος από χρόνο. Ο χρόνος αυτός του παρελθόντος είναι ενσωματωμένος στα γονίδιά μας και στο μυαλό μας. Χωρίς την επαφή μαζί του είμαστε έωλοι, αιώνιοι αναζητητές του εαυτού μας, της ευτυχίας μας, της αλήθειας που κρύβουμε μέσα μας και δεν το γνωρίζουμε. Και η αλήθεια αυτή για εμάς, παιδιά και έφηβους, γίνεται πιο εύκολα κατανοητή μέσα από τους αρχαιοελληνικούς μύθους. Αυτοί, με την ποικιλία τους, με θέματα προερχόμενα από την ελληνική φύση και ζωή, με την πλούσια φαντασία τους, με τις ζωντανές εικόνες τους μας ξεκλειδώνουν τον κόσμο του παρελθόντος και φωτίζουν τον κόσμο του μέλλοντος που συχνά μας φαντάζει σκοτεινός και ανηφορικός.

Διαβάστε φίλοι μου. Ένα καλό παιδικό και εφηβικό βιβλίο είναι πάντα μια καλή συντροφιά. Διαβάστε μυθιστορήματα για την αρχαία Ελλάδα, διαβάστε μυθιστορήματα φαντασίας, διαβάστε ιστορίες της καθημερινότητάς μας, ιστορίες που πραγματεύονται τη ζωή των νέων όπως εμείς, διαβάστε ιστορικά μυθιστορήματα.

Δεν υπάρχει καλύτερος φίλος από το βιβλίο. Είναι το καλύτερο καταφύγιο στα δύσκολα, αφού μας βοηθά να βρούμε λύσεις στις δικές μας δυσκολίες. Σύντροφος στη χαρά, γιατί μας βοηθά να ντύσουμε με χρώματα και λέξεις τα συναισθήματά μας. Ο πιο πιστός φίλος στις ώρες της μοναξιάς και της πλήξης μας. Ένας δάσκαλος ευχάριστος και αποδοτικός, που γεμίζει γνώσεις και ιδέες το μυαλό μας.

Όσα παιχνίδια, ρούχα, κινητά και άλλα επιτεύγματα της τεχνολογίας και αν έχουμε, αν δεν έχουμε τις γνώσεις και την ευαισθησία για τους συνανθρώπους, αν δεν καλλιεργούμε το ενδιαφέρον για τον κόσμο γύρω μας και δεν γεννάμε ερωτήματα, θα είμαστε πάντα μόνοι, δυστυχισμένοι και θα μας κατατρώει η πλήξη και η απραξία. Τα βιβλία μπορούν να μας τα δωρίσουν απλόχερα και εύκολα όλα αυτά.

Το μυστικό της ευτυχίας είχε ξεδιπλωθεί μπροστά στα μάτια τους. Ο Νικόλας ξεκίνησε να διαβάζει «Το Μαγικό Ταξίδι του Νικόλα στην Αρχαία Ελλάδα» για να γνωρίσει τη ζωή των αρχαίων συνομηλίκων του. Ο Γιώργος με τις οικολογικές ευαισθησίες προτίμησε το «Ποιος φοβάται τον κυρ Μένιο». Η Ιφιγένεια αποφάσισε να μη θυσιαστεί στον βωμό του συρμού και της ματαιοδοξίας και ξεκίνησε να μελετά την αρχαία μυθολογία. Από εκείνη την ημέρα είχαν πάντα κάτι να πουν και το χαμόγελο επανήλθε στα χείλη τους. Εσείς ακόμα το σκέφτεστε;

Από τη συγγραφέα Άννα Νικολάου

Ανακαλύψτε κι άλλα παιδικά βιβλία από τις εκδόσεις iWrite!!