Της Δέσποινας Νικολάου
Ολοι έχουμε εμπειρίες από ανθρώπους που από τη στιγμή που πλούτισαν και το βιωτικό τους επίπεδο ανέβηκε μεταμορφώθηκαν σε άλλους ανθρώπους. Τους βλέπουμε και δεν πιστεύουμε ότι πρόκειται για τους ίδιους ανθρώπους.
Δυστυχώς οι περισσότεροι, έχουμε την ίδια κοινή εμπειρία της απογοήτευσης. Κανείς από εμάς ή σχεδόν κανείς δεν έχει μια γλυκιά εμπειρία μετά από ένα τέτοιο γεγονός. Γιατί όμως; Τι συμβαίνει και η απόκτιση χρήματος μετατρέπει το μέχρι τώρα καλό, συγκαταβατικό, ευγενικό άνθρωπο σε σκληρό,αλαζόνα, αγενή ;
΄Εχει το χρήμα αυτό το τυπωμένο χαρτί τη δύναμη να αλλάζει χαρακτήρες; Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι όχι. Το πρόβλημα δεν έγκειται στη ποσότητα κατοχής χρήματος. Το πρόβλημα έγκειται στον ήδη σμιλεμένο χαρακτήρα που έχει ο καθένας μας.
Οι περισσότεροι άνθρωποι συμπεριφέρονται ευγενικά, προσποιούνται τους καλούς και υπομένουν να βρίσκονται σε ένα περιβάλλον γιατι απλούστατα δεν έχουν την δυνατότητα να κάνουν κάτι άλλο. Πρός το δικό τους λοιπόν συμφέρον συμπεριφέρονται ανάλογα. Μόλις όμως αισθανθούν την δύναμη που τους δίνει ο πλούτος αμέσως ρίχνουν τις μάσκες και συμπεριφέρονται όπως πάντα θα ήθελαν να συμπεριφέρονται στους συνανθρώπους τους.
Αυτοί οι ανόητοι πλούσιοι δεν έχουν κανένα ήθος παρά μόνο το ήθος του πλούτου και όπως λέει ο αρχαίος ΄Ελληνας φιλόσοφος Δημόκριτος « Δόξα και πλούτος ανευ συνενέσεως ουκ ασφαλή κτήματα».
Το πρόβλημα δεν είναι να αποκτά κανείς αγαθά και να τα απολαμβάνει στο έπακρο, το πρόβλημα είναι όταν τα χρησιμοποιεί εις βάρος των συνανθρώπων του εκμεταλλευόμενος την αδυναμία τους και την ανάγκη τους. Το πρόβλημα είναι όταν θεωρεί ότι με το να είναι πλούσιος έχει το δικαίωμα να υποτιμά και να απευθύνεται με αγένεια στους λιγότερο τυχερούς ανθρώπους από αυτόν.
Η μοίρα υπήρξε γενναιόδωρη σε αυτούς τους ανθρώπους αλλά ποτέ δεν πρέπει να ξεχνούν ότι ο πλούτος έχει φτερά και φεύγει. Χιλιάδες ιστορίες τέτοιων ανθρώπων υποταγμένων στα υλικά αγαθά και άδικων με τους συνανθρώπους του, που έχασαν κάποια στιγμή αμύθητες περιουσίες μας δίνει η ζωή . Η λάμψη του πλούτου κάποια στιγμή σβήνει η λάμψη της αρετής ποτέ.
Με λίγα λόγια ο πλούτος δεν είναι η αιτία της αλλαγής κάποιου ανθρώπου, αλλά η αιτία της αποκάλυψης του άγνωστου χαρακτήρα του. Πόσο αληθινά και επίκαιρα είναι τα λόγια του Αδαμάντιου Κοραή ο οποίος ήταν Ελληνας λόγιος και Δάσκαλος του Γένους.
«Ο πλούτος χωρίς παιδείαν και αρετήν τόσον είναι μακράν απο το να στολίζη τον έχοντα, ώστε και κάμνει φανερωτέραν αυτού τη γυμνότητα».
Το παρόν θιλοσοφικό άρθρο το εμπνεύστηκα από το Δαχτυλίδι 7-Γνώρισε τον εαυτό σου, από το βιβλίο μου τα Δεκατέσσερα Δαχτυλίδια της Ζωής, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις iWrite.