Η Ουρανία μαζεύει αστέρια, κατά προτίμηση κίτρινα. Η φίλη της η Ρεβέκκα, δεν μπορεί να την ακολουθήσει και δεν καταλαβαίνει γιατί οι γονείς της δεν ενθουσιάζονται με την ιδέα της Ουρανίας. Όταν οι δύο φίλες βρίσκονται με τις γιαγιάδες τους, η γιαγιά της Ρεβέκκας ενοχλείται που η Ουρανία έχει γεμίσει το φόρεμά της με κίτρινα αστέρια και τις τα ξηλώνει με την βία. Η Ρεβέκκα κατάγεται από εβραϊκή οικογένεια και η γιαγιά της έζησε το Ολοκαύτωμα. Τώρα εξηγούνται όλα…
Το «Αστεράκι μου…» είναι το πρώτο και μοναδικό ως τώρα βιβλίο για παιδιά δημοτικού, που μιλά για το Ολοκαύτωμα και εκδόθηκε πριν από λίγες μέρες από τον εκδοτικό οίκο iWrite της Θεσσαλονίκης. Συγγραφέας του η εκπαιδευτικός, διευθύντρια δημοτικού σχολείου στην Μαγνησία, Ζωή Γεροστάθη, η οποία και το δούλευε πάνω από 4 χρόνια. «Αφορμή στάθηκε μια εγκύκλιος του υπουργείου Παιδείας που ήρθε πριν από 5 χρόνια στα σχολεία, για να μιλήσουμε στα παιδιά για το Ολοκαύτωμα. Έψαχνα και δεν έβρισκα κάτι σχετικό, μόνο ξένες εκδόσεις που ήταν δύσκολο να τις μεταφράσω και να τις αποδώσω πιστά, ώστε να αντιληφθούν τα παιδιά τι συνέβη τότε», λέει η κ. Γεροστάθη στο ethnos.gr. Προσθέτει επίσης ότι «το θέμα είναι πολύ δύσκολο και οδυνηρό και αντιλήφθηκα πως η δυσκολία ήταν στο πώς θα το προσεγγίσουμε, εμείς οι εκπαιδευτικοί, ώστε αφενός να μην τρομάξουν τα παιδιά κι αφετέρου να μην το υποβαθμίσουμε. Πώς θα περάσουμε το μήνυμα ότι ο ρατσισμός και ο βιασμός καταλήγουν στην φρίκη, στον θάνατο».
Έτσι γεννήθηκε το «Αστεράκι μου…». Μέσα από την ιστορία της μικρής Ουρανίας, που μαζεύει αστέρια και της φίλης της Ρεβέκκας, στο σπίτι της οποίας η λέξη «αστέρι», προκαλεί μεγάλο πόνο και άρνηση.
Η Ζωή Γεροστάθη γεννήθηκε στο Βόλο, μεγάλωσε στην Αργαλαστή Πηλίου και υπηρετεί στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Μέσα στην τάξη χρησιμοποιεί την θεατρική αγωγή και την αφήγηση ως μέσο ενίσχυσης της διδασκαλίας της. Έχει εκδώσει άλλα δύο παιδικά βιβλία, ένα έμμετρο θεατρικό, οικολογικού περιεχομένου, με τίτλο «Μια αρκούδα…μια φορά», μα αναφορές στους αρκουδιάρηδες και ένα παραμύθι με ισχυρά αντικαπνιστικά μηνύματα, το «Χοπ…τρύπωσα».
Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο εδώ