Η οικονομική κρίση έχει αρχίσει να εισβάλλει στις ζωές των ανθρώπων. Το ελληνικό καλοκαίρι όμως είναι μαγευτικό, ο ήλιος λαμπερός, κρύβει το σκοτάδι που κυκλώνει απειλητικά τη χώρα. Έτσι, ο Νίκος Θεριανός απολαμβάνει τη ζωή ανυποψίαστος και κάνει σχέδια για το μέλλον.
Το μαύρο κυριαρχεί βίαια. Η δουλειά σταματάει, καταστήματα κλείνουν, ενεχυροδανειστήρια ξεφυτρώνουν, άνθρωποι τρώνε από τα σκουπίδια. Κάθε άνθρωπος ψάχνει ένα λιμάνι να προστατευτεί από την τρικυμία. Ο Θεριανός –που και στον ωκεανό να τον ρίξεις και να του πεις ότι υπάρχει κάπου μια μικρή σανίδα, θα κολυμπάει και θα χαμογελάει– έχει ακόμα μια μικρή χαραμάδα, να σπάει με το θαμπό, αμυδρό της φως το απόλυτο σκοτάδι. Περιμένει ένα μεγάλο έργο στο νέο λιμάνι της Πάτρας.
Η ζωή δεν θα είναι ποτέ πια η ίδια. Νιώθει πλέον σαν να βρίσκεται σε τόπο που δεν αναγνωρίζει καλά. Θα μπορέσει ο Θεριανός να προσαρμοστεί και να ανακόψει τον ρυθμό με τον οποίο κατακρημνίζεται;
Το δράμα του Θεριανού, δράμα του απλού Έλληνα, δράμα κάθε ανθρώπου που ενώ, συνειδητά, ζητάει λίγα από τη ζωή, εκείνη του δείχνει το πιο σκληρό της πρόσωπο.
Αξιολογήσεις
Δεν υπάρχει καμία αξιολόγηση ακόμη.