Διηγήµατα µε ήρωες νεότητας από καιρό ξοδεµένης και µέσης ηλικίας που ξεπέφτει.
Ξεφλουδισµένες ιστορίες, σαν περιπλανήσεις σκιών που οδηγούν σε απόγνωση, κάποιες σε κάθαρση, αλλά ποτέ στη λήθη.
Ξενάγηση σε δρόµους που φωνάζουν και ανθρώπους που µένουν σιωπηλοί. Γειτονιές όπου το λούµπεν αναµειγνύεται µε το καθωσπρέπει, σε µια πόλη του ’60 ως το σήµερα. Αναιµικές φαινοµενικά υπάρξεις, σε χώρους κρυµµένους από τα περιθώρια στο ηµίφως.
Τι συµβαίνει σ’ έναν ταξιτζή νυχτερινής βάρδιας, ποια είναι η φιλία α λα αγγλικά, ποιες είναι οι αποδείξεις αγάπης, πόσες παλιές φωτογραφίες χρειάζεται κάποιος;
Γιατί τα βάσανα είναι η ποίηση των φτωχών.
Κλειώ Ρέπα –
Εξαιρετική γραφή.Με καθήλωσε,το διάβασα μεμιάς και είδα,άκουσα,μύρισα,περπάτησα στα σοκάκια της Σσαλονίκης.Το απόλαυσα.