ΦΡΑΚΤΑΛ

Ο κόσµος πίσω από τη σπασµένη βιτρίνα είναι εµπνευσµένος από βιώµατα, διηγήσεις και µπόλικη φαντασία! Είναι το παράλληλο σύµπαν όσων δεν σου επιτρέπει η δηµοσιογραφία να γράψεις. Χαρακτήρες που θα ’θελα να τους πάρω συνέντευξη, από  ιστορίες φτιαγµένες για ντοκιµαντέρ. 

Το Σφυρί και λυχνάρι περιγράφει τη γραφικότητα του σύγχρονου προλεταριάτου. Η µιζέρια του εργάτη µιµείται τον δογµατισµό, η ποίησή του, όµως, θυµίζει το επαναστατικό παρελθόν του. Ψιθυρίζει µε τη βοήθεια του τσίπουρου, µας συστήνει στη µακρόχρονη επιθυµία του. Αλλά οι επαναστατικές συνθήκες, ίσως, ήρθαν κάποια στιγµή σε ένα µπουκάλι ρούµι. Τις αντιλήφθηκε άραγε ο εργάτης; 

Ο Ιθαγενής 17 2 011 είναι ένα διήγηµα βασισµένο σε διηγήσεις και µια ανέµελη εκδοχή της Λιβυκής επανάστασης. Ένα ταξίδι σε δυο κόσµους. 

Ο Αλλοπρόσαλλος είναι µια ιστορία µε αρκετά χρώµατα, το ηµερολόγιο ενός αντιδραστικού ζωγράφου. Μια µίξη κοινωνικών ζητηµάτων, καλλιτεχνικών αναζητήσεων, ναρκωτικών, προϊστορικών χρωµάτων και ψυχοτρόπων σκέψεων. Μια αναζήτηση της ανεµόσκαλας που οδηγεί στον ουρανό, πάντα µέσα από λάθος επιλογές. 

Στο Φράκταλ βιώνουµε τη µετενσάρκωση. Η ιστορία εξελίσσεται µέσα από ερωτήσεις –µια µορφή υπερρεαλιστικής δηµοσιογραφίας– συνεντεύξεις µε µάγους, παράνοµους και λανθασµένα όντα. Ρεπορτάζ από τον δρόµο, την έρηµο, τα ψυχιατρεία και τα πορνεία. 

Το Πανηγύρι του Αγίου Ανθρώπου είναι µια σουρεάλ ιστορία που µυρίζει το άρωµα του πατέρα µου. Μια µεταθανάτια συνάντηση.