Πόσο σημαντική είναι η συγγραφή για εσένα;

Πέρα από την ανάγκη έκφρασης και αποστολής μηνύματος προς τους αναγνώστες, η συγγραφή είναι το καταφύγιο του καθενός. Ο άλλος του εαυτός. Ο κόσμος του χωρίς δεσμεύσεις. Το ημερολόγιο και ο οδηγός του. Το σημείο αναφοράς. Η κωμωδία και η τραγωδία του. Όταν έγραφα, ζαλισμένη από το κρασί τις μισές φορές, μιλούσα με την οθόνη, γελούσα, τραγουδούσα, βαρούσα το χέρι μου στο γραφείο. Και για τα δύο χρόνια που το έκανα δεν βαρέθηκα ποτέ μα ποτέ. Γι’ αυτό και μόνο αξίζει σαν εμπειρία.

“Το iWrite ανακαλύφθηκε εντελώς τυχαία από σπόντα φίλης. Ποτέ ξανά μια επιθυμία μου δεν πραγματοποιήθηκε τόσο εύκολα και γρήγορα. […] Οι άνθρωποι του γίνονται χαλί να τους πατήσεις. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο άψογη συνεργασία. Που στο τέλος μάλιστα σου αφήνει και αξιόλογους φίλους-στοχαστές.”

Πως αισθάνθηκες όταν το βιβλίο σου εκδόθηκε και το έπιασες για πρώτη φορά στα χέρια σου;

Ένιωσα περίεργα. Ότι όντως κάποιος θα διαβάσει αυτήν την τρελή ιστορία. Δεν έβρισκα τρύπα να κρυφτώ. Μετά χάρηκα. Επιτέλους, θα μπορούσα να σκίσω πραγματικές σελίδες σε στιγμές θυμού. Είναι ωραίο να γίνεται χαρτί ένα μεγάλο κομμάτι σου. Βγαίνει έξω από ‘σένα κατά κάποιο τρόπο για να συνεχίσεις χωρίς το βάρος του.

Γιατί πιστεύεις ότι έκανες τη σωστή επιλογή με το iWrite.gr;

Το iWrite ανακαλύφθηκε εντελώς τυχαία από σπόντα φίλης. Ποτέ ξανά μια επιθυμία μου δεν πραγματοποιήθηκε τόσο εύκολα και γρήγορα. Δεδομένου του περιορισμένου χρόνου μου στα πάτρια εδάφη δεν είχα χρόνο να ψάξω. Και μετά από όσα είχα ακούσει δεν ήθελα. Οι άνθρωποι του γίνονται χαλί να τους πατήσεις. Δεν θα μπορούσε να υπάρξει πιο άψογη συνεργασία. Που στο τέλος μάλιστα σου αφήνει και αξιόλογους φίλους-στοχαστές.

Οι πρώτες σου εντυπώσεις από το “ταξίδι” του βιβλίου σου, που μόλις άρχισε;

Ταυτίζομαι καθώς ταξιδεύει και αυτό σε τρεις χώρες και δύο ηπείρους. Ελπίζω να χαρίσει σε όσους το δουν γέλιο, όρεξη για καλό φαγητό, ιδέες για ταξίδια. Να είναι σαν να γνωρίζουν εμένα. Φαντάζομαι τους δικούς μου ανθρώπους, παλιούς φίλους αλλά και αγνώστους με ένα στραβό χαμόγελο να λένε “Πλάκα κάνει…” ή “Θα τη σκοτώσω”.

“Πέρα από την ανάγκη έκφρασης και αποστολής μηνύματος προς τους αναγνώστες, η συγγραφή είναι το καταφύγιο του καθενός. Ο άλλος του εαυτός. Ο κόσμος του χωρίς δεσμεύσεις. Το ημερολόγιο και ο οδηγός του. Το σημείο αναφοράς. […] Ελπίζω να χαρίσει σε όσους το δουν γέλιο, όρεξη για καλό φαγητό, ιδέες για ταξίδια. Να είναι σαν να γνωρίζουν εμένα.”