Μόνο ένα παιδικό βιβλίο δείχνει τον πόλεμο ως κάτι μη αναγκαίο;

Κοιτώντας τον πόλεμο μέσα από το παιδικό βιβλίο “Τα Προσφυγόπουλα”

Ο Πόλεμος είναι ένας τεράστιος γίγαντας φτιαγμένος από σιδερικά που έχουν ‘σκουριάσει’ από τους αμέτρητους πολέμους που έχει γνωρίσει η ανθρωπότητα, από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Είναι συμβολικά ο κάθε ανταγωνισμός, όπου ένας συναισθηματικά εξαρτημένος άνθρωπος προσπαθεί να επιβληθεί στον άλλον.

«Η ευφυΐα δεν απαιτεί ποτέ κάτι απάνθρωπο» αναφέρεται από τον Osho στο βιβλίο ‘Ευφυΐα’ (εκδόσεις Ρέμπελ). Ο ‘νους’ σχετίζεται με την εξυπνάδα ή πονηράδα (το να ανακαλείς γνώσεις ή κάνοντας συνδυασμούς με αυτές) και είναι αντίθετος με την ευφυΐα, η οποία σχετίζεται με τη παρούσα στιγμή που οδηγεί στο να συνδεόμαστε με ανθρώπους, τοπία, αντικείμενα και να δημιουργούμε!

Μπορεί ένα παιδικό βιβλίο να εξηγήσει τον πόλεμο στα παιδιά;

Η ‘τροφή’ του φόβου, ο ψυχολογικός χρόνος, σταματάει όταν μπορούμε και διακόπτουμε σκέψη! «Η πιο σημαντική, η αρχέγονη σχέση στη ζωή μας είναι η σχέση μας με το Τώρα» (https://www.psychology.gr). Αναπτύσσεται έτσι ένα χαρούμενο συναίσθημα, που σχετίζεται με ‘την αγάπη για τον εαυτό μας’. Το να αφήνουμε το ‘νου’ να μας κυριαρχεί, είναι σημάδι εσωτερικής αδυναμίας.

Μπορεί να έχουμε οποιαδήποτε εξωτερική δύναμη, όπως οπλικά συστήματα ή πολλά χρήματα, δε σημαίνει όμως ότι έχουμε και εσωτερική δύναμη. Ο ανθρώπινος ‘νους’ – το ‘εγώ’, ξεκινάει ανταγωνισμούς και πόλεμους, από ανασφάλεια.

Όπως αναφέρει στο βιβλίο της η ψυχολόγος Stefanie Stahl: «Τα αισθήματα κατωτερότητας τους παρασύρουν πιο εύκολα στη δυσπιστία, στη ζήλια και την ανταγωνιστικότητα». Το ‘εγώ’ έχει ακόμη χωρίσει τους ανθρώπους σε χώρες, ένα είδος μεγάλης ομάδας:

«Το “εγώ” χρειάζεται ένα καλό αφήγημα για να νιώθει ασφαλές, σημαντικό, κοινωνικά αποδεκτό και αξιόλογο. Προσπαθώντας να αισθάνονται ασφαλείς οι άνθρωποι θέλουν να ανήκουν σε κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό τους –σε μια φυλή, μια θρησκεία, ένα γένος, ένα έθνος–, αλλά για να γίνουν δεκτοί σε οποιαδήποτε από αυτές τις ομάδες, πρέπει πρώτα να αποδεχτούν το αφήγημα αυτή της ομάδας. Χωρίς να σκέφτονται την ελευθερία που παραχωρούν, οι άνθρωποι υιοθετούν ένα αφήγημα από δεύτερο χέρι, ερμητικά σφραγισμένο. Ξέρετε αμέσως ποιοι είμαστε «εμείς» και ποιοι είναι «αυτοί»». (Βιβλίο: Metahuman, Συγγραφέας: Deepak Chora, Εκδόσεις: Πατάκη)

Ένα παιδικό βιβλίο που εξηγεί τον πόλεμο στα παιδιά

Για αυτό, το παιδικό βιβλίο “Τα προσφυγόπουλα”, προβάλλει τον πόλεμο ως έναν αδύναμο χαρακτήρα. Παρουσιάζεται συμβολικά ως γίγαντας, που προξενεί καταστροφές και σπέρνει το φόβο. Θέλει να επιβληθεί, επειδή η σχέση του με τον εαυτό του, είναι σχέση φόβου: Δίνει αυτό που έχει!

Ο Πόλεμος νικιέται στο τέλος από τους ανθρώπους, επειδή δεν καταφέρνει να τους χωρίσει. Συναναστρέφονται και δημιουργούν πάλι από την αρχή. Ο Πόλεμος (συμβολικά όλοι οι πόλεμοι που έγιναν στον κόσμο) ηττήθηκε επειδή δεν πέτυχε το σκοπό του, να στραφούν οι άνθρωποι ο ένας απέναντι στον άλλον.

Αυτό μπορεί να φανεί και από τις χώρες που έχουν μεταξύ τους στρατιωτικές ή άλλες ανταγωνιστικές διαφορές και οι άνθρωποι τους αγνοούν δημιουργώντας ειρηνικά.

Και γιατί, για δυο χώρες που θεωρούνται γενικά εχθρικές, να μη αναδεικνύονται τα σημεία που τις ενώνουν; Για παράδειγμα, πιστεύω πως η Ελλάδα με τη Τουρκία είναι φίλες χώρες επειδή οι άνθρωποι δημιουργούν μαζί: π.χ. στην τέχνη, συμμετέχουν σε κοινές μουσικές και χορευτικές εκδηλώσεις, δίνουν τα χέρια σε αθλητικές διοργανώσεις και αναπτύσσουν μαζί επιστημονικές έρευνες. Βιβλία έχουν μεταφραστεί από τα τούρκικα στα ελληνικά και από τα ελληνικά στα τούρκικα. Δημιουργούν φιλίες και κάποιοι παντρεύονται. Σε περίοδο σεισμού είχε βοηθήσει η μία χώρα την άλλη.

Κοιτώντας τον Πόλεμο και την Ειρήνη μέσα από ένα παιδικό βιβλίο

“Τα πάντα ρεί”, είπε ο Ηράκλειτος και για να αλλάζουν τα πάντα σημαίνει πως όλα εξελίσσονται. Η φύση δε δημιουργεί ποτέ πιστό αντίγραφο της, καθώς είναι δυναμικό σύστημα, που σημαίνει πως τα πάντα μεταβάλλονται στο χώρο και στο χρόνο. Ας είναι και η ανθρώπινη εξέλιξη, σε επίπεδο ατόμου και πρόοδος για την ανθρωπότητα χωρίς διακρίσεις, για να έχουν οι μελλοντικές γενιές ένα κόσμο γεμάτο ευφυΐα (σαν να λέμε αγάπη), μακριά από τις δυσκολίες που πέρασαν οι πρόγονοί τους. Κάθε επόμενη γενιά και καλύτερα!

Πιστεύω ότι το καλύτερο δώρο που μπορεί να δώσει ένας γονιός στα παιδιά του είναι η εξωτερική και η εσωτερική ειρήνη. Το πρώτο δεν υπάρχει χωρίς το δεύτερο!

Έτσι, το παιδικό βιβλίο “Τα Προσφυγόπουλα”, ολοκληρώνεται όπως άρχισε! Με τους ανθρώπους να βιοπορίζονται από τη γη τους. Η φύση τους αγκαλιάζει ξανά από την αρχή! Σαν να έδωσαν μία, με ένα ρόπαλο, στο σκουριασμένο κεφάλι του Πολέμου και τον αποτελείωσαν μια για πάντα… σε όλους τους πολέμους που έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα, ανεξάρτητα από το μέρος και τη χρονική περίοδο!

«Σας εύχομαι, τώρα που τελείωσαν οι πόλεμοι, να ευτυχίσετε με την ειρήνη. Όλοι οι θνητοί από εδώ και πέρα να ζήσουν σαν ένα λαός, μονιασμένοι για τη κοινή προκοπή. Θεωρείστε την Οικουμένη πατρίδα σας, με κοινούς τους νόμους, όπου θα κυβερνούν οι άριστοι, ανεξάρτητα φυλής. Δεν ξεχωρίζω τους ανθρώπους όπως κάνουν οι στενοκέφαλοι, σε Έλληνες και Βαρβάρους. Δεν με ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών, ούτε η ράτσα που γεννήθηκαν. Τους καταμερίζω μ’ ένα μόνο κριτήριο-την αρετή. Για μένα κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας, και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από Βάρβαρο. Αν ποτέ σας παρουσιαστούν διαφορές, δεν θα καταφύγετε ποτέ στα όπλα, παρά θα τις λύνετε ειρηνικά» Μέγας Αλέξανδρος (Συγγραφέας: Χρήστος Π. Ζαλοκώστας, Τίτλος Βιβλίου: Μέγας Αλέξανδρος. Ο Πρόδρομος του Ιησού, Εκδόσεις: Βιβλιοπωλείον της Εστίας, Ι. Δ. Κολλάρου & Σιας Α. Ε.)

Ένα παιδικό βιβλίο για τον πόλεμο ως εργαλείο για γονείς και εκπαιδευτικούς

Το δάσος μοιράζει εξίσου το οξυγόνο του στους ανθρώπους… δεν καταλαβαίνει από ιεραρχίες! Η φύση υπάρχει παντού στο πλανήτη και θέλει να μοιράζει τ’ αγαθά της ισάξια σε όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από τις εθνικές ή τις θρησκευτικές τους προτιμήσεις! Το όνειρο μου είναι άνθρωποι που προέρχονται από εχθρικές χώρες, να συναναστρέφονται, να εξελίσσονται, καθώς και να δημιουργούν οικογένειες μαζί! Για αυτό, και οι στρατιώτες ας βγουν από τα χαρακώματα και σαν η Γη να είναι μία χώρα, να δώσουνε τα χέρια!

«Η χαρά μάς κάνει να ερχόμαστε πιο κοντά!» (Απόσπασμα από “Τα Προσφυγόπουλα”)

ΒΡΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕΔΩ!

Από τον Συγγραφέα του παιδικού βιβλίου “Τα Προσφυγόπουλα”

Παύλο Τζιούρρου