Ο Αρμόδιος και ο Αριστογείτων για τον έρωτα

Ο Αρμόδιος και ο Αριστογείτων για τον έρωτα:

-Σε απασχόλησε ποτέ, Αρμόδιε, ο ερωτικός προσανατολισμός ως βάση επιλογής του τρόπου ζωής;

-Γιατί με ρωτάς κάτι τέτοιο; Ποιον απασχόλησε ποτέ κάτι ανάλογο; Γύρνα το μυαλό σου στο τοπίο και φρόντισε να χαρείς αυτές τις στιγμές.

-Το τοπίο μου ενέπνευσε αυτήν την ερώτηση. Κοίτα εκεί στην άκρη της Αγοράς, κάτω από τη σκιά του ναού. Πρόσεξε δύο θηλυκές νεανικές φιγούρες. Πριν από λίγο έσμιξαν ερωτικά με ένα φιλί, και η σκηνή που βλέπεις τώρα είναι η επικριτική στάση των περαστικών που τις κατακρίνουν. Πρόσεξε το μίσος και την αηδία που αναδύουν οι μορφασμοί τους. Αν ακούγαμε τα λόγια τους, θα ήταν σίγουρα προσβολές.

-Μπορώ να καταλάβω, Αριστογείτονα. Ξέρω πολύ καλά από προσβολές, καθότι μου πρόσφερε πολλές αυτός ο τύραννος ο Ίππαρχος, η αιτία που έχασα τη ζωή μου και εσένα.

-Προσηλώσου ξανά στη σκηνή, Αρμόδιε. Είναι σίγουρα ενδεικτική των ηθών της εποχής. Οι άρχοντες μάλλον αποφάνθηκαν ότι ο έρωτας έχει κανόνες και αποφάσισαν να τους επιβάλουν. Ξέρεις, αυτά που λέγονται για την ελευθερία σε αυτή την εποχή μπορεί να είναι και μύθοι.

-Τι σχέση έχουν τα ήθη με την ερωτική επιλογή; Ποιος να έθεσε τέτοιο κριτήριο στην ηθική, και θέλησε να χωρίσει τους ανθρώπους; Τυχαίο είναι το γεγονός και ο νεκρός σου νους μπορεί ακόμα να φαντάζεται.

-Φοβάμαι, αγαπητέ μου, ότι ο νους μου είναι καλός στο να φαντάζεται, αλλά και στο να συμπεραίνει. Ό,τι κατάφερε να ισοπεδώσει την παλιά μας πόλη ενδέχεται να κατάφερε να ισοπεδώσει και τη δική μας ηθική. Ό,τι έχτισε πάνω στο πτώμα της πόλης μας μπορεί να «έχτισε» και ήθη πάνω στα σημερινά κεφάλια.

-Ο σημερινός άνθρωπος έχει εργαλεία που ούτε να φανταστούμε δεν μπορούμε. Κοίτα στον ουρανό, Αριστογείτων, ένα μεγάλο τεχνητό πτηνό γεμάτο με ανθρώπους. Ο άνθρωπος πετάει, φίλε μου! Ο άνθρωπος πετάει στα άστρα! Και η πόλη ετούτη έχει παντοτινή δημοκρατία. Δεν υπάρχει χώρος για διακρίσεις, οι άνθρωποι είναι ελεύθεροι και απολαμβάνουν ευδαίμονα ζωή.

-Και τότε γιατί οι κοπέλες κρύφτηκαν και γιατί οι περαστικοί επικρίνουν στη θέα του φιλιού τους; Η Αθήνα σήμερα δείχνει αλλοιωμένη, γκρίζα και σκοτεινή. Με μεγάλους τετράγωνους όγκους και εργαλεία που ξερνούν καπνό και θόρυβο. Ακόμα και οι άνθρωποι το ίδιοι γκρίζοι και σκοτεινοί δείχνουν. Το μόνο φως που βλέπω είναι στα ζευγάρια ανθρώπων. Νέοι, γέροι, γονείς, όλοι οι ζευγαρωμένοι χαμογελούν και σπέρνουν παντού χαμόγελα. Μόνο αυτά τα δύο λαμπερά κορίτσια σκοτείνιασαν στη θέα των περαστικών. Ό,τι δεν κάλυψε ο ναός του Ηφαίστου το έκαψαν η κριτική και το μίσος των περαστικών.

-Σαν να ‘χεις δίκιο, καλέ μου σύντροφε, τα κορίτσια κλαίνε και η μία προσπαθεί να παρηγορήσει την άλλη. Δείχνουν να καταλαβαίνουν τι γίνεται αλλά αδυνατούν να κατανοήσουν το γιατί. Έλα, πάμε από κοντά να ακούσουμε.

-Ακούς τίποτα, Αρμόδιε; Ή να πάμε ακόμα πιο κοντά;

-«Μη στενοχωριέσαι, αγάπη μου, έτσι είναι ο κόσμος», είπε η μία στην άλλη. «Θα αγωνιστούμε να έρθει μια μέρα, όπου η αγάπη μας θα θεωρείται φυσική».

-Σ’ το είπα, Αρμόδιε, η εποχή αυτή είναι πολύ διαφορετική. Η εποχή δε που ονειρεύεται η νεαρή ίσως και να έχει περάσει ανεπιστρεπτί…

Βιογραφικά:

Ο Αρμόδιος και ο Αριστογείτων υπήρξαν ζευγάρι Αθηναίων του 6ου προχριστιανικού αιώνα οι οποίοι και ευθύνονται για τον θάνατο (514 π.κ.ε.) του Πεισιστρατίδη τύραννου Ίππαρχου, με σαφή πολιτικά κίνητρα και με αφορμή μια προσβολή προς τον Αρμόδιο και την αδερφή του από τον τύραννο, ο οποίος δεν σεβάστηκε την άρνηση του Αρμόδιου να δεθεί μαζί του ερωτικά και για εκδίκηση τον εξευτέλισε δημόσια. Οι δύο φίλοι και εραστές –κοινωνικά αποδεκτή πρακτική εκείνης της εποχής– σκότωσαν τον Ίππαρχο κατά τη διάρκεια του εορτασμού των Παναθηναίων. Ο Αρμόδιος εκτελέστηκε από τη φρουρά επιτόπου, ενώ ο Αριστογείτων, αν και φυγαδεύτηκε, δεν απέφυγε τελικά τη σύλληψη και πέθανε μέσα σε φρικτά βασανιστήρια. Ο Αρμόδιος και ο Αριστογείτων έμειναν στη μνήμη των Αθηναίων ως τυραννοκτόνοι και βοήθησαν σημαντικά στον αγώνα για δημοκρατία, η οποία ήρθε μία τετραετία μετά τον θάνατό τους.

Η θέαση του σύγχρονου κόσμου, και δη των περιορισμών των οποίων τίθενται στον Έρωτα από την προκατάληψη, από τον Αρμόδιο και τον Αριστογείτονα είναι μία μόνο από τις θεάσεις σύγχρονων ζητημάτων από προσωπικότητες του αρχαίου κόσμου που παρατίθενται στη νέα συλλογή μυθογραφημάτων “Ο Αυλός του Πανός” του Τάσου Χαλιού, η οποία κυκλοφορεί από τη Σειρά Βιβλίων Lux Orbis των Εκδόσεων iWrite.