Ένα βιβλίο για το πώς να κατακτήσεις τη θετική σκέψη!

Μάθε τα πάντα για τη σημασία που έχει η θετική σκέψη για τη ζωή σου και το πώς να την κατακτήσεις στο νέο βιβλίο του καθηγητή στο Mediterranean College και στο University of Derby, έμπειρου ψυχοθεραπευτή και πρωτοπόρου υπνοθεραπευτή Κωνσταντίνου – Ρωμανού Ζησιμόπουλου ”Ο Μπαμπούλας κάτω από το κρεβάτι σου”!

Οι αγχωτικές και αρνητικές σκέψεις είναι καταστροφικές όχι μόνο για την ψυχολογία μας αλλά και για τη σωματική μας υγεία. Πιθανόν να το γνωρίζατε ήδη. Ενώ όμως όλοι μας αντιλαμβανόμαστε σε έναν βαθμό τις επιπτώσεις των αρνητικών σκέψεων, σπαταλάμε το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινής μας ενέργειας σε αυτές. Οι ψυχολόγοι πιστεύουν ότι το 70% των σκέψεων ενός μέσου ανθρώπου είναι αρνητικές και αυτοκαταστροφικές.

Μια πιθανή εξήγηση για το ποιος είναι ο λόγος που βασανιζόμαστε από τόσες αρνητικές σκέψεις φαίνεται να προέρχεται από την προϊστορική εποχή. Ο άνθρωπος από τη φύση του δεν ήταν προορισμένος για να ζει σε σπίτια ή διαμερίσματα. Ούτε είναι φτιαγμένος για να βρίσκει την τροφή του στα ράφια κάποιου σουπερμάρκετ. Η φύση μας μάς θέλει κυνηγούς και κατοίκους σπηλαίων. Οι πρόγονοί μας στις πρώτες ανθρώπινες κοινωνίες ζούσαν με την αίσθηση του κινδύνου επί μόνιμης βάσης. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να βρίσκονται σε κατάσταση “πάλης ή φυγής” κατά τη διάρκεια του μεγαλύτερου μέρους της ζωής τους. Αυτή η ένταση συνεχίζει να υπάρχει μέσα μας, μόνο που πλέον δεν έχει τρόπο να διοχετευθεί, καθώς είναι ελάχιστες οι πιθανότητες να σας επιτεθεί μια αρκούδα μέσα στο σπίτι σας και επίσης ελάχιστες να αρχίσει να τρέχει η μπριζόλα που μόλις ψωνίσατε.

Μην υποτιμάς τον εαυτό σου.

Αυτή η μόνιμη κατάσταση πάλης ή φυγής που βίωναν οι πρόγονοί μας μετατρέπεται σε αρνητικές και αυτοκαταστροφικές σκέψεις. Σκεφτείτε το. Στην εποχή μας, μέχρι και όταν αντιλαμβανόμαστε την ύπαρξη κινδύνου, είναι δύσκολο να εκτονώσουμε τον αμυντικό αυτό μηχανισμό (εκτός και αν πρόκειται για ζήτημα επιβίωσης). Όταν σας βάζει τις φωνές ο εργοδότης σας, ασχέτως εάν η φύση σας απαιτεί να αντιδράσετε, οι κανόνες της κοινωνίας σάς αποτρέπουν. Είναι γεγονός ότι θα ήταν δύσκολο να αρχίσετε να τρέχετε στους διαδρόμους και σίγουρα κακή ιδέα να ασκήσετε βία! Όπως εξηγεί λοιπόν ο Τζον Μέλτον, η ανάγκη για “πάλη” μετατρέπεται σε αίσθηση κατάθλιψης και η ανάγκη για “φυγή” σε αίσθηση άγχους, που τελικά καταλήγουν να κυριεύουν τη ζωή μας.

Όπως αντιλαμβάνεστε, οι περισσότεροι από εμάς ζούμε σε μια καθημερινότητα όπου οι συνεχόμενες αρνητικές σκέψεις αποτελούν πλέον συνήθεια. Συχνά όμως το αρνητικό κλίμα και η κακοθυμία που συνοδεύει αυτή τη συνήθεια, πολλοί τα χρεώνουν στον ίδιο τους τον εαυτό. Αποτέλεσμα, μια συνεχής αυστηρή και άγονη αυτοκριτική, που στερείται αντικειμενικότητας και καταλήγει σε μια συστηματική υποτίμηση του εαυτού μας.

Οι σκέψεις μας είναι πανίσχυρες.

Θέλω λοιπόν να αναρωτηθείτε το εξής. Αν μιλούσατε στους φίλους σας με τον επικριτικό τρόπο που συχνά μιλάτε στον εαυτό σας, θα είχατε φίλους; Αν ήσασταν εξίσου αυστηροί και σκληροί με τους άλλους όσο είστε ενδεχομένως με τον εαυτό σας, θα άντεχε κανένας κοντά σας;

Εννοείται πως η υγιής αυτοκριτική είναι αναγκαία, καθώς βοηθάει στο να εντοπίζεις τα ελαττώματά σου και να γίνεσαι καλύτερος. Δεν αναφέρομαι όμως σε αυτή. Αναφέρομαι σε εκείνη τη φωνή στο πίσω μέρος του μυαλού μας, που ασταμάτητα θυμίζει σε πολλούς από εμάς το ποσό λίγοι είμαστε και ποσό λίγο αξίζουμε. Η ίδια φωνή που κάποιους άλλους τους ενθαρρύνει και τους προτρέπει στο να αντέξουν ακόμα λίγο, που τους θυμίζει ποιοι είναι και τι αξίζουν… Η ίδια αυτή φωνή κάποιους άλλους τους σαμποτάρει κάθε προσπάθεια και κάθε ωραία στιγμή.

Το νέο βιβλίο για τη σημασία που έχει η θετική σκέψη!

Η Λουίζ Χέι είναι από τις πιο γνωστές συγγραφείς στον χώρο της αυτοβελτίωσης. Ένα από τα κεντρικότερα μηνύματα των διδαγμάτων της αφορά τον τρόπο με τον οποίο μιλάμε στον εαυτό μας. Η ίδια, περνώντας από πολλές δυσκολίες (σε προσωπικό αλλά και σε επίπεδο υγείας), κατάφερε να βρει ισορροπία και ηρεμία. Αλλά και να θεραπευτεί, αλλάζοντας κυρίως τον τρόπο που μιλούσε στον εαυτό της. Η Λουίζ Χέι υποστηρίζει ότι σχεδόν όλοι οι τομείς της ζωής μας μπορούν να θεραπευτούν εάν κάποιος έχει τη διάθεση να καταβάλει αρκετή νοητική προσπάθεια. Με τον όρο «νοητική προσπάθεια», αναφέρεται στις σκέψεις, τις πεποιθήσεις και την αγάπη μας προς τον εαυτό μας.

Σύμφωνα με την ίδια (και πολλούς άλλους), οι πεποιθήσεις και οι κανόνες με τους οποίους ζούμε προέρχονται από την παιδική μας ηλικία, ενώ η κεντρική αντίληψη που αυτοί δημιούργησαν και που προκαλεί δυσλειτουργικές σχέσεις (όχι μόνο ερωτικές αλλά φιλικές και οικογενειακές) καθώς και προβλήματα υγείας είναι η σκέψη “δεν είμαι αρκετά καλός”.

Οι σκέψεις μας είναι πανίσχυρες. Είναι μεγάλο λάθος όμως να πιστεύουμε ότι είναι ισχυρότερες από εμάς. Αυτή η αντίληψη έχει προκύψει λόγω του ότι δεν ξέρουμε να τις χρησιμοποιούμε σωστά! Μπορούμε να επιβληθούμε στις σκέψεις μας και αυτό είναι που προτείνει η Χέι, σε οποιονδήποτε έχει τη διάθεση να κουραστεί αρκετά για να το πετύχει. Το πρώτο βήμα λοιπόν για να πετύχουμε κάτι τέτοιο είναι να αλλάξουμε τον τρόπο που μιλάμε στον εαυτό μας. Παρατηρήστε τις λέξεις που χρησιμοποιείτε και μετατρέψτε οποιαδήποτε αρνητική έννοια σε θετική. Μην περιορίζετε τις δυνατότητές σας χρησιμοποιώντας φράσεις όπως “δεν θέλω να είμαι λυπημένος”. Αντί αυτών, καλύτερα πείτε “θέλω πολύ να είμαι χαρούμενος”. Αντίστοιχα, όταν ένας θέλει να χάσει βάρος, έχει την τάση να επικεντρώνεται στο “δεν θέλω να είμαι χοντρός”, ενώ θα ήταν πιο βοηθητικό το να επεξεργάζεται υποβολές όπως “θέλω να είμαι αδύνατος και υγιής”.

Bάλτε τα δυνατά σας στο να αλλάξετε τον τρόπο που μιλάτε στον εαυτό σας.

Θα σας εξηγήσω τη λογική πίσω από αυτό. Μην ξεχνάτε ότι ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ένας υπολογιστής και εσείς οι προγραμματιστές του. Η κάθε σκέψη και υποβολή είναι ένα ακόμα κομμάτι του κώδικα που θα επεξεργαστεί. Ο υπολογιστής αυτός κρατάει τις λέξεις-κλειδιά και από αυτές βγάζει το νόημα. Εάν σας πω ότι τώρα που διαβάζετε αυτό το άρθρο δεν θέλω σε καμία περίπτωση να σκεφτείτε μια μαύρη γάτα… οι περισσότεροι από εσάς μόλις σκεφτήκατε μια μαύρη γάτα! Αυτό συμβαίνει γιατί το μυαλό θα επεξεργαστεί την κεντρική ιδέα και θα μπει στη διαδικασία να την επαληθεύσει.

Όταν λοιπόν θέλω να αδυνατίσω, αν επικεντρωθώ στο ότι δεν θέλω να είμαι χοντρός, το μόνο που θα πετύχω είναι το να επεξεργάζομαι τη λέξη και την εικόνα ενός χοντρού. Στην πραγματικότητα η εντολή που δίνουμε εκείνη την ώρα στο μυαλό μας είναι να βρει όλους τους λόγους για τους οποίους ισχύει η άποψή μας και να την ενισχύσει / επαληθεύσει. Εάν σκεφτώ ότι θέλω να είμαι αδύνατος και υγιής, το υποσυνείδητο θα επεξεργάζεται την έννοια του να είμαι αδύνατος.

Δεν προτείνω να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας λέγοντας πράγματα που δεν πιστεύουμε. Προτείνω να επικεντρωνόμαστε στο ίδιο μήνυμα, έχοντας ως κατεύθυνση ένα θετικό αποτέλεσμα. Το καλύτερο παράδειγμα αυτού του τρόπου σκέψης είχε δώσει ο Τόμας Έντισον. Μιλώντας για μια εφεύρεσή του, είπε την εξής ιστορική φράση: “Δεν απέτυχα ποτέ. Απλώς βρήκα 10.000 τρόπους που δεν λειτουργούσαν”.

Σας προτείνω λοιπόν να βάλετε τα δυνατά σας στο να αλλάξετε τον τρόπο που μιλάτε στον εαυτό σας. Κάθε φορά που εντοπίζετε μια αρνητική υποβολή, αλλάξτε την.