Και να λοιπόν που έφτασε ο καιρός να ξαναγεμίσουν οι σχολικές τσάντες, να μοσχομυρίσουν με σπιτικές λιχουδιές τα ταπεράκια και να ακουστούν παντού οι παιδικές φωνές που μεταφέρει στην αγκαλιά του το σχολικό λεωφορείο. Ήμασταν έτοιμοι γι´ αυτό; Καταφέραμε με το διάλειμμα των καλοκαιρινών διακοπών να γεμίσουμε τις μπαταρίες μας και να αδειάσουμε το μυαλό μας από όσα ανούσια μπορεί να κουβαλάμε;
Δεν μπορώ να απαντήσω με σιγουριά για τους ενήλικες, όμως βάζω το χέρι μου στη φωτιά, ότι οι μικροί μας ήρωες τα κατάφεραν. Και αυτό γιατί λίγος ήλιος, μπόλικη δόση θάλασσας και ένα παγωτό στο χέρι, είναι απλές και ουσιαστικές προδιαγραφές για να ξεχάσουν τόπο και χρόνο και να αποφορτιστούν. Τολμώ λοιπόν να πω, πως οι περισσότεροι μαθητές, όλων των βαθμίδων, βρίσκονται σε μια κατάσταση χαράς και ανυπομονησίας για τη νέα σχολική χρονιά που είναι προ των πυλών.
Τι συμβαίνει όμως με τις πρώτες σχολικές τάξεις και κυρίως αυτές του παιδικού σταθμού και του νηπιαγωγείου, που είναι ένας εξολοκλήρου καινούριος κόσμος για τους πολύ μικρούς μαθητές; Όπως είναι λογικό, τα συναισθήματα από την πλευρά των παιδιών τείνουν να είναι αρνητικά, λόγω του άγχους αποχωρισμού και του φόβου για το άγνωστο. Είναι αρκετά δύσκολη και απαιτητική η μετάβαση από ένα γνωστό και ασφαλές περιβάλλον, σε έναν χώρο καινούριο, με άγνωστα πρόσωπα και την προσοχή να μην είναι συνεχώς στραμμένη επάνω τους.
Ίσως, λοιπόν, κάποια μικρά tips σχετικά με την προσαρμογή, τόσο του παιδιού όσο και του γονέα, να οδηγήσουν σε πιο ομαλές και λιγότερο στρεσογόνες καταστάσεις.
- Δοκιμάστε να εισάγετε στα παιχνίδια με το παιδί τη θεματική ενότητα του σχολείου και χρησιμοποιήστε ήρωες που βιώνουν ίδιες καταστάσεις, ώστε να αρχίσει να αισθάνεται μια οικειότητα με το θέμα.
- Προσπαθήστε να επισκεφθείτε το σχολείο όσο πιο συχνά σας δίνεται η δυνατότητα προτού ξεκινήσει το παιδί, ώστε μέσω της εξοικείωσης να πέσουν οι άμυνές του απέναντι στο άγνωστο.
- Δημιουργήστε επαφές με κάποιους από τους καινούριους συμμαθητές του παιδιού και οργανώστε μια κοινή έξοδο για γνωριμία.
- Συζητήστε με τα παιδιά μέσα σε ένα θετικό και υποστηρικτικό κλίμα χωρίς να αφήσετε να φανερωθούν οι γονεϊκές ανησυχίες.
- Φέρτε ως παράδειγμα τη δικής σας πρώτη εμπειρία (κατά προτίμηση να είναι μια ευχάριστη) και συζητήσετε για τα συναισθήματά σας όταν τα βιώνατε.
- Αφήστε το παιδί σας ελεύθερο να σας μιλήσει για τα δικά του συναισθήματα και καθησυχάστε το ότι είναι εντάξει να φοβάται και να μην νιώθει έτοιμο. Εξηγήστε του, πως πολλά παιδιά βρίσκονται στην ίδια κατάσταση και μπορεί να πάρει όσο χρόνο χρειάζεται για να προσαρμοστεί σύμφωνα με τους δικούς του ρυθμούς και ανάγκες. Σε όλο αυτό το ταξίδι, γνωρίζοντας ότι θα είστε δίπλα του αρωγός, θα το αποδεσμεύσετε από ένα μεγάλο βάρος.
- Τέλος, θα σας πρότεινα να βγάλετε μια φωτογραφία με το παιδί μπροστά από το σχολείο (από τις πρώτες φορές που θα το επισκεφθείτε) και να φτιάξετε μαζί μια ιστορία με το παιδί πρωταγωνιστή. Μέσα από την πλοκή της, θα καταφέρει χωρίς πίεση να βγάλει προς τα έξω όσα το ανησυχούν και σε δεύτερο χρόνο να εξερευνήσει τα συναισθήματα του μέσα από μια άλλη οπτική, αυτή του ήρωά του.
Το παρόν κείμενο υπογράφει η Μανταλένα Οικονόμου, απόφοιτος του τμήματος Προσχολικής Αγωγής και συγγραφέας του παιδικού βιβλίου “Ο Πιλοτίμος”