Νέα / Ειδήσεις

Γιάννης Μπαζιώτης «Ένας Έλληνας στην Ανταρκτική» – Ευτυχής συμπόρευση Επιστήμης και Λογοτεχνίας

Ιωάννης Μπαζιώτης, Ένας Έλληνας στην Ανταρκτική, 80 ημέρες | Αναζητώντας μετεωρίτες με τη NASA, Εκδόσεις iWrite - www.iWrite.gr

Μπορεί ένα βιβλίο να συγκεράσει την επιστημονική γνώση με το όνειρο έτσι, ώστε στις σελίδες του η ισορροπία τους να γοητεύει τον αναγνώστη; Στο «Ένας ‘Έλληνας στην Ανταρκτική» του Γιάννη Μπαζιώτη το αποτέλεσμα το απέδειξε. Είναι εφικτό.

Το «Ένας Έλληνας στην Ανταρκτική», εκδόσεις iWrite 2018, αναδεικνύει όχι μόνο το πάθος του συγγραφέα για την έρευνα, αλλά και την ιδιαίτερη εκείνη λογοτεχνική φλέβα που κάνει ένα κείμενο να μεταπηδά από την ξερή επιστημονική καταγραφή στην δροσερή αφήγηση, με τον δημιουργό της να νιώθει ότι αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της φύσης και του σύμπαντος, μιας θαυμαστής ολότητας που καθηλώνει.

Ο γεωλόγος Γιάννης Μπαζιώτης, PhD, Επίκουρος Καθηγητής από το 2016 του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, διακεκριμένος ερευνητής με πλούσια επιστημονική δράση σε διεθνές επίπεδο, με στόχο τη μελέτη μετεωριτών που οδηγούν  στην εξέλιξη του Ηλιακού Συστήματος, επιλέγεται από τη NASA να συμμετάσχει σε αποστολή 80 ημερών στην Ανταρκτική. Το παιδικό του όνειρο παίρνει σάρκα και οστά και το βιβλίο αποτελεί όχι μόνο την καταγραφή των εμπειριών αυτού του μοναδικού ταξιδιού, αλλά και τη συναισθηματική πορεία από τη σύλληψη του ταξιδιού μέχρι την ολοκλήρωσή του.

Για το παιδικό του όνειρο λέει ο συγγραφέας: «Ένα όνειρο που οι βάσεις του τοποθετήθηκαν στο μυαλό μου 28 χρόνια πριν, το 1990, στην αυλή της γιαγιάς μου. Τότε που επηρεασμένος ίσως από κάποια ταινία ή ντοκιμαντέρ, θυμάμαι να λέω χαρακτηριστικά στον εαυτό μου ‘θα πάω στην Ανταρκτική με τη NASA’ […] Σήμερα 2 Απρίλη 2017 κι ακόμα περιμένω να γίνω δεκτός από τη NASA.»

Η πρόσκληση από τη NASA έρχεται και ο Μπαζιώτης καλείται να συμμετάσχει στην Αποστολή ANSMET, ως ο πρώτος έλληνας γεωλόγος. Το ταξίδι για την πιο όμορφη περιοχή του Πλανήτη και ταυτόχρονα την καλύτερη φυσική «παγίδα» μετεωριτών στη γη, ξεκινά μέσω Ηνωμένων Πολιτειών και Νέας Ζηλανδίας.

Ο συγγραφέας δίνει με λεπτομέρειες, που όμως δεν κουράζουν -γιατί οι περιγραφές τους εναλλάσσονται με σκέψεις και συναισθήματα-  όλη την προετοιμασία μέχρι την άφιξη στον τόπο του παιδικού του ονείρου, την Ανταρκτική, «την μόνη ήπειρο του πλανήτη μας που πλησιάζει  συνθήκες  διαστήματος».                                                                      

Κάθε μέρα της δύσκολης αποστολής περιγράφεται στο βιβλίο με μορφή σελίδων ημερολογίου, όπου η επιστημονική καταγραφή της διαδικασίας που ακολουθείται συμπορεύεται με τα συναισθήματα και τις σκέψεις του, ισόρροπα σ’ ένα γοητευτικό παζλ.

«Ξέρουμε ότι περπατούμε σε παρθένες περιοχές που μόνο μεγάλοι εξερευνητές του παρελθόντος κατάφεραν να πλησιάσουν[…] Το τοπίο πανέμορφο, επιβλητικό. Δύσκολα μπορεί να βρει κάποιος κάτι αντίστοιχο στον πλανήτη μας. Εναλλαγές χιονιού και μπλε πάγου. Μπλε πάγος που σε πολλά σημεία κρύβει παγίδες.»

Η χαρά του βιώματος του μεγάλου ονείρου συνυφαίνεται με τους κινδύνους και τη νοσταλγία για τα αγαπημένα πρόσωπα που είναι μακριά. Η μαγεία της Ανταρκτικής είναι όμως ασύλληπτη και νικά τα άλλα συναισθήματα.

«Κανένας ήχος στην ατμόσφαιρα εκτός από την αναπνοή μας. Είναι πρωτόγνωρο συναίσθημα να βρίσκεσαι σ’ έναν χώρο που απουσιάζει ολοκληρωτικά κάθε ήχος. Είναι κάτι ασύλληπτο για τον μέσο άνθρωπο- κάτοικο της γης. Πιθανώς εδώ βρίσκεται η πηγή του ήχου της σιωπής»[…]

Η εύρεση και συλλογή των μετεωριτών, του κυρίαρχου στόχου της αποστολής, περιγράφεται με την ίδια λεπτομέρεια και σοβαρότητα που περιγράφεται η καθημερινότητα που ζουν τα μέλη της ομάδας, που τώρα, μέσα από την καθημερινή επαφή, μετατρέπονται σε μέλη πια μιας οικογένειας, πράγμα που διαπιστώνουν όλοι στο τέλος του ταξιδιού.

Καθώς το τέρμα της περιπέτειας πλησιάζει, κυριαρχούν σκέψεις όπως αυτές: «Είναι πολύ βασικό να είσαι ερωτευμένος με την Επιστήμη[…] Η Επιστήμη, η πραγματική Επιστήμη, προϋποθέτει την αγνότητα της ψυχής που έχουμε παιδιά, την περιέργεια που έχουμε μεγαλώνοντας και ανακαλύπτοντας τον κόσμο γύρω μας […]

Η υπομονή, επιμονή, συνεχής και σκληρή δουλειά, μέσα από την καθημερινή ταπεινότητα, μας βοηθά στο να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι […]

Με επιστημονική ακρίβεια στην περιγραφή, που προέρχεται από σοβαρή γνώση του αντικειμένου, με ύφος διαυγές, που περικλείει τα λεπτότερα συναισθήματα μαζί με μια φιλοσοφική θεώρηση της ζωής, ο Καθηγητής Μπαζιώτης παραδίδει στους φοιτητές του, στους συναδέλφους άλλα και σε κάθε αναγνώστη ένα κείμενο εξαιρετικά ενδιαφέρον και πρωτότυπο. Ένα βιβλίο ιδιαίτερο και ελκυστικό.

Πηγή: Δήμητρα Σμυρνή, www.faretra.info